آموزش شنای پروانه شنای پروانه ای که با نام شنای عمقی نیز شناخته می شود، به عنوان گونه ای از شنای اصلی در دهه 1930 که در سال 1956 وارد بازی های المپیک شد آغاز شد. بنابراین برای بهره مندی از این تکنیک ها تا پایان با ما همراه باشید. این مقاله به دلیل جذابیت خاصش معروف است. به دلیل پیچیدگی حرکات، این سبک از شنا مستلزم رعایت قوانین، ریتم ها و تکنیک های خاصی است که برخلاف سایر انواع شنا، برای مبتدیان قابل درک نیست. رویه شنای پروانه باید نکاتی را رعایت کنیم که عبارتند از: حرکت دست ها از پهلو به جلو، حرکت دادن پاها مانند دلفین و بیرون آوردن سر از آب برای هوا (نفس). ترکیب این اقدامات منجر به شنای پروانه می شود.پروانه یک دستی ● اولین قدم در یادگیری سکته مغزی، استفاده از ضربات یک بازو است، مانند شنا کردن با لگد دلفین با دست در ساعت 11 (مستقیم).● در مرحله دوم دست دیگر را به سمت جلو ببرید و صاف نگه دارید. ● در مرحله سوم باید نفس بکشید، این حرکت با قرار دادن سر بالای آب انجام می شود. ● در نهایت پس از شنا در یک طرف استخر، جهت را برعکس کرده و همین کار را انجام دهید، اما برای خسته نشدن و حفظ قدرت، تغییر وضعیت دست ها ضروری است. با تمرین ضربه دلفین با تکرار تکنیک های زیر می توانید زمان تنفس خود را بهبود بخشیده و ریتم حرکات دلفین را یاد بگیرید. همچنین باید سر خود را زیر آب نگه دارید. ● با هر حرکت پا به آرامی بازدم کنید. ● بین حرکات دست و بدن هماهنگی لازم ایجاد کنید و از یک ریتم پیروی کنید. 3. حرکات متناوب دست برای ایجاد تعادل بهتر و کنترل بیشتر بدن، از حرکات متناوب دست استفاده کنید بازوها را تا ارتفاع شانه باز کنید و با شروع یک ضربه دلفین به جلو و مستقیم حرکت کنید، ابتدا با دست راست و سپس با حرکت هر دو دست چپ. .
وضعیت بدن در شنای پروانه، وضعیت بدن در شنای پروانه، در شنای پروانه، دست‌ها و پاها با هم و هماهنگ حرکت می‌کنند، بنابراین شبیه یک حرکت سینه به نظر می‌رسد.در برخی رویدادها، شناگران پروانه باید در هنگام سکته بدن خود را صاف و افقی نگه دارند و بدن خود را به گونه ای کنترل کنند که بتوانند همزمان هر دو دست خود را حرکت دهند. برای اینکه حرکت پروانه ای را به خوبی انجام دهیم باید با کشش پاها، بازوها و بدن یک حرکت هماهنگ انجام دهیم و هر کدام از این حرکات را در حرکت پروانه ای می پوشانیم. در روش کرال قورباغه با این تفاوت که تعداد ضربه هایی که با پاها برای حرکت در پروانه انجام می دهیم کمتر از حرکت قورباغه است و هر دو پا با ریتم و ریتم با سرعت یکسان حرکت می کنند. در عین حال در شنای پروانه ای پاها 30 سانتی متر در آب قرار می گیرند، بدن به صورت افقی و صاف و قسمتی از کمر در خارج از آب قرار می گیرد و در انجام فوق زاویه نود. در منطقه شنا ایجاد می شود. زانو، بنابراین کف پا با آب حرکت می کند. آب را از داخل و جلوی پا فشار می دهد و پای شناگر به سمت پایین و عقب حرکت می کند و برای حرکت صحیح پا در حرکت پروانه ای باید نکات زیر را در نظر گرفت.آنها شنا می کنند، دائماً پاهای خود را بالا می آورند یا از زانو خم می شوند• کشش پاها در آب، باسن را زیر آب پایین می آورد. ● با ضربه زدن به ران کف آب، طرف دیگر بالا می آید. این عمل به این دلیل است که زانوها خمیده، زانو شکسته، ران ها بیشتر در آب فرو می روند و قسمت های مختلف پا مانند کف پا، مچ پا و انگشتان پا به سمت بالا و پایین حرکت می کنند. لگن تحتانی در بالاترین حالت قرار می گیرد ● پس از انجام مراحل فوق، زاویه 90 درجه در زانو وجود دارد و سپس در اثر برخورد، انگشت پا شروع به حرکت به سمت پایین می کند. شناگر پیشرفته فیلم آموزش شنای پروانه 
2. نحوه استفاده از دست ها در شنای پروانه همانطور که گفتیم، سکته پروانه در برخی موارد شبیه سینه سکته است و حرکت، هنگام حرکت با دست ها تغییر رفتار می دهیم و بدن جذب و برمی گردد. . به حالت اصلی کشش بازوها: در مرحله کشش، دست‌ها طوری قرار می‌گیرند که انگار علامت سوال می‌دهند و هر دو دست از طول بدن فاصله می‌گیرند و جلوی شانه‌ها می‌روند.حرکت دست باید به گونه ای باشد که به سمت خط مرکزی بدن حرکت کند و از ناحیه شانه عبور کند و با حرکت مچ و دست که شبیه حرکت بازو است خارج شود. . .از آب در صورت نیاز و نزدیکتر به هم، بازو باید حرکت کند تا آرنج خم شود، برای انجام، تأکید می شود که حرکت پرتاب دست ها به جلو ضروری است. باید آزاد و بی وزن باشد پرتاب دست ها باید صاف و هماهنگ در یک دایره باشد و هرگز این قانون را زیر پا نگذارد. به عنوان مثال: اگر حرکت دست شناگر در هنگام ورود به آب کند شود، کل روند شنا قطع می شود و وضعیت شناگر به هم می خورد، لازم به ذکر است که اکثر مبتدیان در این نوع شنا آن را انجام می دهند. اشتباه بالا اهمیت توجه به ریتم و حرکات دست است. این حرکت (حرکت موسیقایی) حتی برای اجرای حرکت پای دلفین نیز صدق می‌کند و تمام حرکات سر، دست‌ها، باسن، باسن و پاها باید به صورت موجی و به ترتیب انجام شود.
تنفس در سکته پروانه ای، زمان تنفس در حین شنا زمانی گرفته می شود که دست ها دراز شده و به سمت ران ها و قسمت پایین صورت (چانه) در آب باشد.این حرکت تا زمانی ادامه می یابد که دست از ناحیه آرنج به سمت بالا حرکت کند. اگر شناگر خوب باشد می تواند با تنفس در زمان لازم اثر افزایش نیروی مقاومت را کاهش دهد. نکات آموزشی برای مبتدیان. استفاده شنای پروانه ای در تمرین شناگر باید از روی مانع بپرد و از زیر پای فردی که یک متر پشت مانع است عبور کند این عمل با یک ضربه، کمی انجام می شود. لگد، و ضربه دلفین در نهایت، پس از تمرین، تمرین و تکرار، شناگر می تواند دلفین را در طول اتاق استخر بدود. در نهایت با خواندن این مقاله متوجه شدیم که شنای پروانه یکی از سخت ترین و قدرتمندترین انواع شنا است. . به همین دلیل او طرفداران زیادی دارد. همانطور که دیدیم، با تمرین، تکرار و تمرکز روی حرکت، هرکسی می تواند به یک شناگر حرفه ای تبدیل شود. منبع: خوی وب
